شاید اولین سوالی که هنگام خرید پکیج دیواری یا زمینی به ذهن‌مان برسد این باشد که چرا باید پکیج را به سیستم گرمایش شوفاژخانه یا آبگرمکن دیواری ترجیح دهیم؟ ابتدا برای کسانی‌که با کارکرد پکیج آشنایی ندارند، باید بگوییم که وظیفه‌ی پکیج دیواری بطور کلی تامین آبگرم مصرفی و همچنین آبگرم مورد نیاز شوفاژ در فصول سرد است. در پاسخ به این سوال که چرا باید پکیج بخریم، باید بگوییم که پکیج از نظر میزان صدا بسیار کم صداتر بوده و نوسانات دمای آب در آن اصلا محسوس نیست. روشن شدن و کارکرد آن هم در مقایسه با آبگرمکن و شوفاژخانه مرکزی بسیار کم‌صداتر بوده و از همه مهمتر، راندمان آن در مقایسه با سیستم شوفاژ خانه مرکزی بسیار بالاتر است. همچنین موضوع مهمتر اینکه پکیج‌های دیواری فضای بسیار کمتری را اشغال می‌کنند که در مقایسه با آبگرمکن ایستاده و شوفاژخانه این مورد موضوع بسیار مهمی است.
* نکته مهم در خرید پکیج دیواری ظرفیت آن است؛ برای خرید دستگاه مناسب باید متراژ واحد مسکونی و شرایط مختلفی را در نظر گرفت. به این منظور جدول زیر می‌تواند به شما در خرید دستگاه مناسب با متراژ ساختمان کمک کند. همچنین می‌توانید برای دریافت اطلاعات یبشتر با متخصصان وب سایت تأسیسات در ارتباط باشید.
* برای متراژ بالاتر باید از پیکج‌های زمینی استفاده کرد.
* از آنجایی که معمولا پکیج در محیط‌های مسکونی و صنعتی کوچک نصب می‌شود و به همین دلیل بنابر قوانین مبحث 19 مقررات ملی ساختمان در سال 1390، باید حداقل متراز 64 متر مربع باشد تا امکان نصب وجود داشته باشد. در غیر اینصورت برای احتراق مناسب دستگاه باید در محل نصب پکیج دریچه‌ای برای تامین هوای تازه نصب شود.
پکیج‌های دیواری با توجه به نیاز به خروج گازهای حاصل از احتراق به دو نوع فن‌دار و بدون فن تقسیم می‌شوند.
این نوع از پکیج‌ها به دلیل وجود محفظه احتراق بسته، در شرایطی استفاده می‌شوند که بخواهید پکیج خریداری شده را در خارج از ساختمان (فضای باز مثل بالکن یا پاسیو) نصب کنید. همچنین اگر بخشی از دودکش به صورت افقی نصب شده باشد، این نوع پکیج دیواری قابل استفاده خواهد بود. پکیج دیواری فن‌دار، معمولا یک دودکش مخصوص دوجداره دارد که قطر جداره داخلی آن 6 سانتی متر و قطر جداره خارجی آن 10 سانتی متر است. با توجه به استفاده از دودکش دوجداره، دستگاه نیازی به استفاده از اکسیژن محیط نداشته و رطوبت و همچنین اکسیژن محیط حفظ خواهد شد.
این نوع از پیکج‌ها تنها داخل واحد نصب می‌شوند؛ همانطور که پیش‌تر گفتیم، باید متراژ حدودی ساختمان بیش از 64 متر مربع باشد (طبق مقررات ملی ساختمان سال 1390) و از دودکشی 15 سانتی‌متری با ارتفاع خروجی بیشتر از 4 متر استفاده شود.
* در مجموع می‌توان گفت که پکیج‌های فن‌دار برای داخل و خارج ساختمان مناسب هستند اما پکیج‌های بدون فن تنها باید در داخل واحد نصب شوند.
پکیج‌های دیواری بصورت کلی به سه دسته پکیج تک مبدل، دو مبدل و مخزن‌دار دسته‌بندی می‌شوند.
این نوع از پکیج همانطور که از اسم‌شان پیداست، یک مبدل حرارتی دو منظوره (Dual Heat Exchanger) جهت تامین آبگرم مصرفی و گرمایش دارند، به همین دلیل آبگرم بهداشتی را در لحظه تامین می‌کنند و گاهی از اوقات ممکن است دچار نوسان دمای آبگرم بهداشتی شوند.
پکیج‌های دو مبدل همانطور که از نام‌شان پیداست، دو مبدل حرارتی دارند که برای تامین آبگرم مصرفی و آبگرم سیستم گرمایشی (رادیاتورها) بطور جداگانه کار می‌کنند. مبدل اول با مشعل تماس مستقیم داشته و مبدل دوم (که از نوع مبدل صفحه‌ای است) برای گرم کردن غیرمستقیم آب استفاده می‌شود. با توجه به عملکرد مبدل صفحه‌ای برای گرم کردن آبگرم بهداشتی، نوسانات دما بسیار کاهش پیدا کرده و می‌توانید دمای آب خروجی را تنظیم کنید. همچنین به دلیل پیوسته بودن جریان آب گرم در پکیج، مبدل رسوب کمتری می‌کند و همچنین آب گرم بیشتری تامین می‌شود. این پکیج بیشتر زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که آب ورودی دارای املاحی باشد یا آپارتمان زیربنایی بیشتر از 120 متر داشته باشد.
پکیج‌های مخزن‌دار عملکردی شبیه پکیج‌های دو مبدل دارند با این تفاوت که مبدل دوم صفحه‌ای نبوده و از نوع مخزن‌دار است؛ این مبدل می‌تواند آبگرم را ذخیره کند. این پکیج‌ها ضمن مقاومت بسیار بالایی که در برابر رسوب دارند، می‌توانند آبگرم بهداشتی و بدون نوسان تولید کنند.
برخی پکیج‌های گرمایشی دارای سیستم‌های حفاظت در برابر یخ‌زدگی هستند. این پکیج‌ها برای انجام این فعالیت، نیاز به داشتن اتصال به برق، اتصال گاز پکیج و حداقل فشار یک اتمسفری به آب داخل دارند. این پکیج‌ها را می‌توان خارج از فضای ساختمان و در محیط باز نیز نصب کرد.
استفاده از یک پکیج برای دو واحد اداری که مصرف آب گرم آن‌ها زیاد بالا نیست، امکان پذیر است، اما باید در نظر داشته باشید که قدرت گرمایش پکیج‌ها با متراژ واحدهایی که قصد نصب در آن‌ها را دارید هماهنگ باشد. باید به این نکته توجه داشته باشید که به دلیل مصرف بالای آب گرم در واحدهای مسکونی، استفاده از یک پکیج برای دو واحد به هیچ عنوان توصیه نمی شود، حتی اگر واحدهای مسکونی متراژ پایینی داشته باشند.
شاید در ابتدا تنها تفاوت این دو نوع پکیج محل نصب آن (یکی روی زمین و دیگری روی دیوار) باشد اما از تفاوت‌های آنان، این است که پکیج زمینی برای ساختمان ها و محل‌هایی که نیاز به تولید گرمای بیشتری دارند مقرون به صرفه است. پکیج‌های زمینی مخزن کویل دار دارند؛ این مخزن برای ذخیره آب استفاده می‌شود و هنگام قطعی آب این تفاوت بسیار به چشم می‌آید. به طور کلی، اصلی‌ترین تفاوت این دو نوع پکیج، کاربرد آن‌ها است، پکیج زمینی بیشتر برای خانه‌های چند طبقه و پکیج دیواری برای واحدهای ساختمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
* پکیج‌های گرمایشی دومبدل به دلیل وجود دو مبدل گرمایشی، برای شهرهایی که دارای املاح بالای آب هستند نیز بسیار توصیه می‌شود.
* اگر از چند سرویس حمام بصورت همزمان استفاده می‌کنید، از پکیج‌های مخزن‌دار زمینی یا دیواری استفاده کنید.
* برای فضاهای متراژ بالا و دوبلکس، از پکیج زمینی استفاده کنید.
